ผลของธาตุอื่นๆ เช่น ซิลิกอนและไนโตรเจนต่อสมบัติของเหล็กกล้าไร้สนิม

ซิลิคอน

ปริมาณซิลิกอนในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกโดยทั่วไปต่ำกว่า 0.8% - 1.0%ในฐานะที่เป็นองค์ประกอบโลหะผสม เนื้อหาของซิลิกอนมีตั้งแต่ 2% ถึง 7% ขึ้นอยู่กับการใช้งานซิลิคอนเป็นองค์ประกอบที่ก่อตัวเป็นเฟอร์ไรต์อย่างแรงในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก เมื่อปริมาณซิลิกอนเพิ่มขึ้น δ เฟอร์ไรต์จะเพิ่มขึ้น สารประกอบระหว่างโลหะ σ การก่อตัวของเฟสจะเร่งและเพิ่มขึ้นด้วย ซึ่งส่งผลต่อคุณสมบัติของเหล็ก

ภายในช่วงของปริมาณซิลิกอนปกติ (ต่ำกว่า 1.0%) ความต้านทานการกัดกร่อนของสเตนเลสสตีลออสเทนนิติกคาร์บอนต่ำพิเศษ 18% Cr-10% Ni ในสื่อที่มีกรดไนตริกจะดีขึ้นด้วยการลดปริมาณซิลิกอนในเหล็ก

เอ็นไอโตรเจน

ในฐานะที่เป็นองค์ประกอบในการผสม ไนโตรเจนถูกนำมาใช้ในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก Cr-Mn-N และ Cr-Mn-Ni-N ในช่วงแรกเพื่อประหยัดนิกเกิลนอกจากผลของการประหยัดนิกเกิลแล้ว ไนโตรเจนยังสามารถปรับปรุงความแข็งแรงของเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกอย่างมีนัยสำคัญผ่านการเสริมความแข็งแกร่งของสารละลายของแข็งโดยไม่ทำลายความเป็นพลาสติกและความเหนียวอย่างมีนัยสำคัญในขณะเดียวกัน ไนโตรเจนยังสามารถปรับปรุงความต้านทานต่อการกัดกร่อนแบบสม่ำเสมอ การกัดกร่อนแบบรูพรุน การกัดกร่อนตามซอก และการกัดกร่อนตามขอบเกรนของเหล็กเนื่องจากผลดีของไนโตรเจน เหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกที่เจือด้วยไนโตรเจนจึงมีความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องและถูกนำมาใช้ความสามารถของไนโตรเจนในการสร้างออสเทนไนต์เทียบเท่ากับคาร์บอน ประมาณ 30 เท่าของนิกเกิลไนโตรเจนสามารถแทนที่ส่วนของนิเกิลในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก ลดปริมาณเฟอร์ไรต์ในเหล็กกล้า ทำให้ออสเทนไนต์มีความเสถียรมากขึ้น และแม้แต่หลีกเลี่ยงการเปลี่ยนรูปของมาร์เทนซิติก

ในสื่อที่เป็นกรดบางชนิด ไนโตรเจนช่วยเพิ่มความต้านทานการกัดกร่อนทั่วไปของเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกปริมาณไนโตรเจนที่เหมาะสมยังช่วยปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนตามขอบเกรนของเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกในสภาวะไวต่อแสง.

ไทเทเนียมและเอ็นไอโอเบียม

ในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก ไททาเนียมและไนโอเบียมส่วนใหญ่จะถูกเติมเป็นองค์ประกอบที่ทำให้เสถียรเพื่อป้องกันการเกิดการกัดกร่อนตามขอบเกรนที่ไวต่อแสงนอกจากนี้ ควรพิจารณาปฏิสัมพันธ์ของไททาเนียมหรือไนโอเบียมกับธาตุอื่นๆ ด้วยความสัมพันธ์กับออกซิเจนและไนโตรเจนก็ยอดเยี่ยมเช่นกันปัจจัยเหล่านี้ต้องนำมาพิจารณาในการใช้งานจริง

อเธอ

กำมะถันถือเป็นสิ่งเจือปนที่เป็นอันตรายในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก และมีปริมาณจำกัดอยู่ที่ 0.03% - 0.035%ผลกระทบที่เป็นอันตรายของกำมะถันส่วนใหญ่คือการลดความเทอร์โมพลาสติกของเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก และส่งผลต่อความสามารถในการทำงานร้อนของเหล็กกล้าการเติมกำมะถันสามารถปรับปรุงความสามารถในการขึ้นรูปของเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกที่ตัดอิสระ กำมะถันถือเป็นองค์ประกอบโลหะผสม

โดยทั่วไปแล้วฟอสฟอรัสถือเป็นสิ่งเจือปนที่เป็นอันตรายในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติกมาตรฐานกำหนดให้มีปริมาณฟอสฟอรัสไม่เกิน 0.035% - 0.045%ผลกระทบที่เป็นอันตรายของฟอสฟอรัสส่วนใหญ่เป็นไปเพื่อลดความต้านทานของสเตนเลสสตีลออสเทนนิติกโครเมียม-นิกเกิลต่อการกัดกร่อนของกรดไนตริกที่มีความเข้มข้นต่างๆ ในสถานะสารละลายของแข็งและสถานะไวแสง